پهنای باند چیست؟

از جمله واژه های متداول در دنیای شبکه های کامپیوتری است که به نرخ انتقال داده توسط یک اتصال شبکه و یا یک رابط-اینترفیس (Interface)، اشاره می نماید. این واژه از رشته مهندسی برق اقتباس شده است. در این شاخه از علوم، پهنای باند نشان دهنده مجموع فاصله و یا محدوده بین بالاترین و پائین ترین سیگنال بر روی کانال های مخابرانی (باند)، است. به منظور سنجش اندازه پهنای باند از واحد ” تعداد بیت در ثانیه” و یا bps استفاده می شود. پهنای باند تنها عامل تعیین کننده سرعت یک شبکه از زاویه کاربران نبوده و یکی دیگر از عناصر تاثیرگذار، “میزان تاخیر” در یک شبکه است که می تواند برنامه های متعددی را که بر روی شبکه اجراء می گردند، تحت تاثیر قرار دهد

—تولید کنندگان تجهیزات سخت افزاری شبکه در زمان ارائه محصولات خود تبلیغات زیادی را در ارتباط با پهنای باند، انجام می دهند. اکثر کاربران اینترنت نسبت به میزان پهنای باند مودم خود و یا سرویس اینترنت Braodband دارای آگاهی لازم می باشند. پهنای باند، ظرفیت اتصال ایجاد شده را مشخص نموده و بدیهی است که هر اندازه ظرفیت فوق بیشتر باشد، امکان دستیابی به منابع شبکه با سرعت بیشتری فراهم می گردد. پهنای باند، ظرفیت تئوری و یا عملی یک اتصال شبکه و یا یک اینترفیس (Interface) را مشخص نموده که در عمل ممکن است با یکدیگر متفاوت باشند. مثلا” یک مودم V.90 پهنای باندی معادل Kbps56 را در حالت سقف پهنای باند حمایت می نماید ولی با توجه به محدودیت های خطوط تلفن و سایر عوامل موجود، عملا” امکان رسیدن به محدوده فوق وجود نخواهد داشت. یک شبکه اترنت سریع نیز از لحاظ تئوری قادر به حمایت پهنای باندی معادل Mbps100 است، ولی عملا” این وضعیت در عمل محقق نخواهد شد (تفاوت ظرفیت تئوری پهنای باند با ظرفیت واقعی).