ارائه دهندگان سرویس اینترنت ( ISPs ) و سایر شرکت های بزرگ همواره با این چالش جدی مواجه هستند که چگونه انواع دستیابی به شبکه و accountingg را از یک نقطه ‌صرفنظر از نوع تجهیزات استفاده شده برای دستیابی به شبکه ، مدیریت نمایند .
با این که برخی سیستم های عامل دارای امکانات خاصی در این رابطه می باشند ، در اغلب شرکت های بزرگ می بایست از یک زیرساخت اختصاصی برای تائید و مدیریت دستیابی به شبکه استفاده گردد .
پروتکل RADIUS ( برگرفته شده از Remote Authentication Dial-In User Service ) ، استانداردی برای طراحی و پیاده سازی سرویس دهندگانی است که مسئولیت تائید و مدیریت کاربران را برعهده خواهند گرفت.مشخصات و نحوه عملکرد پروتکل RADIUS در RFC 2865 و RFC 2866 تعریف شده است .
پروتکل RADIUS از یک معماری سرویس گیرنده - سرویس دهنده برای تائید و accounting استفاده می نماید . پروتکل فوق اطلاعات accounting ، پیکربندی ، تائید و مجوزها را بین یک سرویس گیرنده RADIUS و یک سرویس دهنده RADIUS حمل می نماید . سرویس گیرنده RADIUS می تواند یک سرویس دهنده دستیابی شبکه ( NAS ، برگرفته شده از network access server ) و یا هر نوع دستگاه مشابه دیگری باشد که نیازمند تائید و accounting است .
همانگونه که اشاره گردید NAS به عنوان یک سرویس گیرنده RADIUS عمل می نماید . سرویس گیرنده مسئول ارسال اطلاعات کاربر برای سرویس دهنده RADIUS است تا بر اساس نتایج برگردانده شده توسط سرویس دهنده ، در خصوص کاربر تعیین تکلیف گردد . سرویس دهندگان RADIUS مسئول دریافت درخواست ارتباط کاربر ، تائید وی و ارسال اطلاعات پیکربندی مورد نیاز برای سرویس گیرنده به منظور عرضه سرویس به کاربر می باشند . یک سرویس دهنده RADIUS می تواند به عنوان یک سرویس گیرنده پراکسی به سایر سرویس دهندگان RADIUS و یا سایر سرویس دهندگان تائید نیز عمل نماید .