منافع غیر مستقیم :

ایجاد اشتغال
بهداشت و سلامت
توسعه مناطق غیرقابل دسترسی
بالا بردن سطح استاندارد زندگی
صرفه جویی در مصرف سوخت
حفظ دائمی جریان آب رودخانه
کاهش انتشار گازهای گلخانه ای
احیای اکوسیستم
اجنتاب ناپذیر بودن ساخت سدها با وجود داشتن اثرات مخرب زیست محیطی همچنانکه دیگر پروژه ها مانند جاده سازی ، راه آهن ، گاز رسانی و غیره بدلیل وجود ضرورت هایی همچون توسعه استانی و برآورد نمودن نیازهای وی دارند.
نتیجه گیری :

در پایان با توجه به همه ی موارد ذکر شده ، چند بند از سیاست های کلی در چشم انداز ۱۴۰۴ را که شاید بهترین چار چوب برای مدیریت منابع آب و کاهش چالش ها بشمار رود ذکر می شود :

ایجاد نظام جامع مدیریت در کل چرخه آب براساس اصول توسعه پایدار و آمایش سرزمین در حوضه های آبریز کشور
ارتقای بهره وری و توجه به ارزش اقتصادی و امنیتی و سیاسی آب در استحصال و عرضه و نگهداری و مصرف آن
افزایش میزان استحصال آب و به حداقل رساندن ضایعات طبیعی و غیر طبیعی آب درکشور
تدوین برنامه جامع به منظور رعایت تناسب در اجرای طرحهای سد و آبخیزداری و آبخوان داری و شبکه های آبیاری و تجهیز و تسطیح اراضی و حفظ کیفیت آب و مقابله با خشکسالی و پیشگیری از سیلاب و باز چرخانی و استفاده از آبهای غیر متعارف و ارتقا دانش و فنون و تقویت نقش مردم در استحصال و بهره برداری
مهار آبهایی که از کشور خارج می شود و اولویت استفاده از آبهای مشترک.